• Politiek
• 10 november 2025
• Door Redactie

Omwonenden zijn bezorgd over herontwikkeling Maranathakerk (Ingezonden brief)

NIEUWLEUSEN - Het lijkt een terugkerend script in onze gemeente: een kerkgebouw krijgt een nieuwe bestemming, er wordt een intentieverklaring ondertekend, de gemeente is enthousiast – en de buurt? Die hoort het pas als de plannen al praktisch in beton gegoten zijn.

Zo ook bij de Maranathakerk in Nieuwleusen. De Protestantse Gemeente, woningcorporatie VechtHorst en de gemeente Dalfsen hebben elkaar gevonden in plannen voor de realisatie van 40 tot 50 sociale huurappartementen van circa 50 m², bedoeld voor starters en senioren. De kerk wil daarbij typerende kenmerken van de kerk behouden, zoals de kerkzaal met zijn veelkleurige glas-appliqué-ramen en de klokkentoren.

Hoewel wij als omwonenden het belang van betaalbare woningen erkennen, vinden we deze locatie ongeschikt voor zo’n grootschalige invulling. De buurt ziet liever een plan dat echt aansluit bij de lokale woonbehoefte – bijvoorbeeld enkele levensloopbestendige grondgebonden woningen voor ouderen. Dat past beter in deze rustige wijk, dicht bij voorzieningen, en doet recht aan de omgeving.

Op de voorlichtingsavond werd niet eenduidig uitleg gegeven over de plannen. Er stonden plaatjes van een massa-studie, zonder duidelijk plan, en de voorlichters spraken elkaar tegen. Dat gaf een onaangenaam gevoel bij de aanwezigen. Bovendien zal er sprake zijn van een verdubbeling van het aantal bewoners in de straat, wat onvermijdelijk leidt tot een forse toename van parkeerdruk en verkeersbewegingen. Niet alleen de Burg. van der Grondenstraat en de Parklaan, maar ook de omliggende straten zullen hier hinder van ondervinden.

De Protestantse Gemeente Nieuwleusen / “werkgroep Herbestemming Maranathakerk” schakelde adviesbureau Kaader in voor een onderzoek naar een duurzame en sociale herbestemming. Dit onderzoek richtte zich op een invulling die aansluit bij zowel de wensen van de gemeente als de lokale woningbehoefte. Toch lijkt het plan dat nu op tafel ligt vooral te zijn gevormd door financiële en bestuurlijke overwegingen. VechtHorst zal het gebouw verbouwen, huren en exploiteren, terwijl de kerk (gedeeltelijk) eigenaar blijft en dus een continue inkomstenstroom behoudt.

Het is de vraag of hier sprake is van zorgvuldig volkshuisvestingsbeleid, of dat sociale huur vooral wordt ingezet om het plan erdoor te drukken. Zeker gezien de Prestatieafspraken Wonen Dalfsen 2025 – waarin wordt gesproken over innovatieve en “out-of-the-box” oplossingen om sneller sociale huurwoningen te realiseren. In de praktijk lijkt dat te betekenen dat bestaande panden, zoals kerken, in hoog tempo worden omgebouwd tot woonruimte, zonder voorafgaande betrokkenheid van omwonenden.

Daarnaast vermoeden veel buurtbewoners dat de gemeente haast maakt om de plannen rond te krijgen, omdat er tot 25 november a.s. een Rijkssubsidie kan worden aangevraagd voor “Ondersteuning gemeenten bij opvang asielzoekers en statushouders”. Deze subsidie is bedoeld voor activiteiten die bijdragen aan de uitvoering van de Spreidingswet en de taakstelling huisvesting van statushouders. De timing wekt de indruk dat financiële prikkels zwaarder wegen dan zorgvuldige besluitvorming.

Woningcorporaties hebben op grond van de Woningwet (artikelen 45 en 47) de taak om sociale huurwoningen beschikbaar te stellen aan “doelgroepen van het volkshuisvestingsbeleid”, zoals lage inkomens, ouderen en statushouders. Gemeenten ontvangen bovendien een eenmalige vergoeding voor elke statushouder die versneld wordt gehuisvest — een regeling die de verbouwing van bestaande panden, zoals kerken, financieel aantrekkelijk maakt (bron: oost.nl/nieuws/3581088/asielopvang-overvol kerken-bieden-tijdelijk-thuis).

“Er wordt ons niets meegedeeld, dus dit is wat we zelf zijn gaan invullen,” zegt een buurtbewoner. Maar dat krijg je als de kerk en de gemeente Dalfsen niet transparant zijn. We hebben sterk het gevoel dat dit vooral om geld draait. Veel mensen in de buurt maken zich zorgen: ze zijn bang voor overlast en zien hun rustige omgeving verdwijnen.”

De buurt wijst het huidige plan dan ook massaal af. De kerkelijke gemeente zou zich moeten beraden over de samenwerking met de ontwikkelpartijen en terug moeten naar de tekentafel, in overleg met de gehele buurt. Omwonenden hebben hun zorgen geuit bij de betrokken partijen, maar voelen zich niet gehoord en zijn diep teleurgesteld in het verloop van dit proces.

Er heerst onrust in de buurt – maar ook samenhorigheid. Veel bewoners zijn hier juist recent komen wonen vanwege de rust, en men wil die leefomgeving koste wat het kost behouden. De buurt staat dan ook eensgezind in haar standpunt: dit plan moet worden herzien!

De omwonenden van de Maranathakerk.

(naam + gegevens briefschrijver bekend bij de redactie)