• Algemeen
• 23 maart 2020
• Door Redactie

Hendrik Schoemaker uit Nieuwleusen viert eeuwfeest

NIEUWLEUSEN - De 100e verjaardag van Hendrik Schoemaker uit Nieuwleusen verliep zaterdag wel wat soberder dan gepland vanwege alle corona-perikelen.

Geen grote fototaart, omdat het bezoek afgezegd moest worden. Geen burgemeester op bezoek – al stuurde Erika van Lente hem wel een handgeschreven felicitatie met een kopie van zijn geboorteakte en zond de gemeente Dalfsen bloemen. De schietvereniging had ook een feestelijke samenkomst georganiseerd vanwege zijn erelidmaatschap. Deze werd afgezegd, maar een groot boeket maakte dat Schoemaker weet, dat ze aan hem denken.

Dominee Bart Trouwborst kwam hem voor het raam een uitgebreide brief voorlezen. Kleinkinderen, buren en bekenden kwamen hem na elkaar voor het raam feliciteren, zetten bloemen in zijn tuin, plaatsten hun attentie bij de voordeur of zongen hem toe. Deze ‘raamvisites’ maakten deze mijlpaal op een nieuwe manier bijzonder. Schoemaker mocht veel post ontvangen, waarvoor hij allen hartelijk bedankt. Daarbij ook de felicitaties van het Koninklijk Huis en de commissaris van de Koning in Overijssel.

Klik op de afbeelding voor een vergroting.

Ereburger van Nieuwleusen

Schoemaker – ereburger van Nieuwleusen – is geen onbekende in het dorp. Hij is geboren op een boerderij aan het Oosterveen in een gezin met vier kinderen. Hij trouwde met Stientje Mannen. Ze kregen samen één zoon, Geert. Hendrik was - naast de woningstoffeerderij - meubelmaker en had grote interesse in antiek en cultuurhistorische objecten. Schoolklassen kwamen daarnaar kijken en hij vertelde hun historische verhalen. Schoemaker was in 1982 medeoprichter en eerste voorzitter van de historische vereniging Ni'jluusn van vrogger. Zijn verzameling antiek verkocht hij aan de historische vereniging en dat vormde de basis van de collectie van Museum Palthehof.

Een jaar of drie geleden is Schoemaker een aantal keren geïnterviewd door Joke Bos van de historische vereniging. Zijn verhalen over het dorp, de gewoontes, oude ambachten, de oorlog en nog veel meer, zijn verwerkt tot een boek in dialect, met als titel ‘Toendertied'.

Naast zijn werk en het verzamelen van oude gebruiksvoorwerpen, was Schoemaker een enthousiast lid van de schietvereniging, waarvan hij lange tijd voorzitter was. Evenals van de winkeliersvereniging en hij was ook vele jaren bij de vrijwillige brandweer. Al met al een werkzaam leven met tijd voor zijn liefhebberijen.

Schoemaker is gezien zijn leeftijd nog redelijk fit en kan nog zelfstandig wonen, met de liefdevolle verzorging van Carinova, de buren die altijd voor hem klaar staan en de mantelzorg van zijn enige zoon.