• Algemeen
• 19 januari 2019
• Door Redactie

Erica van Lente wil vooral een luisterende burgemeester zijn

NIEUWLEUSEN - “Ik heb sinds 18 oktober vorig jaar drie keer bloemen en cadeaus gekregen van mijn omgeving”, zegt Erica van Lente lachend. “Bij de voordracht, bij de benoeming en bij de installatie. Dat geeft al aan dat dit een bijzondere baan is.”

Vorige week maandagavond werd ze tijdens een bijzondere openbare raadsvergadering beëdigd als de nieuwe burgemeester van Dalfsen. Een gemeente die haar om diverse redenen aanspreekt. “Dalfsen heeft een overzichtelijk aantal kernen. Dat maakt het gemakkelijker om de mensen in die kernen oprecht beter te leren kennen”, steekt ze van wal. Ze maakt de vergelijking met Het Hogeland, de nieuwe heringedeelde gemeente waarin haar vorige standplaats Bedum sinds de laatste jaarwisseling in opgegaan is. “Die omvat vijftig dorpen, met in totaal bijna vijftigduizend inwoners. Dat maakt het lastiger om je te verplaatsen in de specifieke problemen van die afzonderlijke kernen, en al helemaal met de mensen in die dorpen. In Dalfsen ligt dat heel anders. Elk van de vijf kernen heeft een eigen karakter en je kunt de mensen beter leren kennen. En dat is een van de aspecten die ik zo leuk vind aan het burgemeesterschap. Daar word ik blij van. Het was ook een van de redenen om te solliciteren naar deze burgemeesterspost.”

En er waren meer redenen. Erica van Lente somt ze op in haar werkkamer op het gemeentehuis, waar haar naambordje inmiddels naast de deur prijkt. “Dalfsen is een plattelandsgemeente, maar ligt toch vlak bij een stad. Beide facetten bepalen de agenda. Daardoor ontstaat een mooie dynamiek, die aanzet tot intensieve samenwerking met de omliggende gemeenten. Daarnaast spreken de duurzaamheidsambities van Dalfsen me aan en voel ik me thuis in noordoost-Nederland. Je zult me niet zo snel terugzien in een baan in Noord- of Zuid-Holland.”

Vakantiehuisje

De eerste werkweek, die afgelopen dinsdag begon, stond vooral in het teken van kennismaken met de medewerkers op het gemeentehuis, de ambtelijke organisatie en de eerste collegevergadering. En ook al een beetje met de inwoners: een zestigjarig huwelijksjubileum in Nieuwleusen, interviews met de media en de komende weken een aantal uitnodigingen voor officiële handelingen en afspraken met Plaatselijke Belangen en ondernemersverenigingen. En gewoon inkopen doen. “Ik verblijf momenteel in een vakantiehuisje in Dalfsen. Dan is het handig als je weet waar de winkels zitten.”

Als waarnemend burgemeester van Bedum, de afgelopen twee jaar, hoefde ze haar woonplaats Groningen niet te verlaten. In Dalfsen ligt dat anders. Haar Groningse huis zal ze verlaten en ze is op zoek naar een geschikte woning in haar nieuwe standplaats. In de tussentijd heeft ze haar intrek genomen in een vakantiehuisje. “Dagelijks een uur op en neer rijden is op zich niet ondoenlijk, maar dit is geen baan van negen tot vijf. Ook ’s avonds en in het weekend zal ik regelmatig beschikbaar moeten zijn. Dan werkt dit beter dan een hotel.”

Ze onderkent de ironie dat de gemeente Dalfsen actief beleid voert op permanente bewoning van vakantiehuisjes. “Ik zit er uiteraard tijdelijk, en ben ondertussen, samen met mijn vriend, op zoek naar een vaste stek. Hij is jurist in Groningen, maar werkt veel op projectbasis en is dus ambulant. Hij is regelmatig in de Randstad en in het buitenland. We zien elkaar wanneer we kunnen.”

Luisteren

Ze gaf het al aan tijdens haar beëdiging: de ambtsketting van Dalfsen weegt ook figuurlijk zwaarder dan die van Bedum. “De ambtelijke organisatie van Bedum is kleiner, waardoor je als gemeente kwetsbaarder bent”, benoemt zij een verschil. “In een grotere organisatie heb je meer specialisten waar je inhoudelijk op kunt steunen.” Toch ziet ze ook raakvlakken: “Met 8.500 inwoners is Bedum als dorp qua omvang vergelijkbaar met Dalfsen en Nieuwleusen. Aan die schaalgrootte ben ik dus al gewend, wat van pas komt als je de structuur van een dorp, en de mensen daarachter, beter wilt leren kennen.”

Ze wil, zeker de eerste tijd, vooral een luisterende burgemeester zijn. “Een wethouder is iets meer inhoudelijk bezig, maar als burgemeester ben je vooral een verbinder, zoals ook in de profielschets stond. Dat spreekt me aan, ik vind het heel leuk om oprechte interesse in mensen te tonen. Als burgemeester ben je enerzijds een helikopterpiloot – met enige afstand observeren, ‘go with the flow’ en eventueel in overleg bijsturen – en anderzijds een huisarts die intense één-op-één-gesprekken voert.”

Als belangrijke uitdagingen noemt ze de duurzaamheidsdoelstellingen van Dalfsen en de armoedebestrijding. “Dalfsen heeft veel zaken goed op orde, met bijvoorbeeld een kulturhus in de kernen. Maar je wilt dat iedereen kan deelnemen aan de samenleving. Armoede is vaak verborgen, omdat mensen er alles aan doen om het achter de voordeur te houden. Maar we moeten er wel oog voor hebben als samenleving – het welzijnswerk, de politiek, ambtenaren, inwoners en ook ik als burgemeester – en kijken wat we eraan kunnen doen. Vaak is werk een eerste opstap, maar ook een sociaal vangnet is belangrijk.”

Investeren

Ze voelt verwantschap met het Nedersaksische taalgebied. Maar spreekt ze ook Sallands? “Ik versta het wel, maar spreek het niet echt. Al bestaat de kans dat ik na verloop van tijd er elementen van zal overnemen. Ik woon nu 21 jaar in Groningen en merk dat ik me onbewust de ‘aangeblazen t’ eigen heb gemaakt.”

Met haar 39 jaar is Erica van Lente de jongste burgemeester van Overijssel. Hoe ziet zij haar toekomst? “Ik verwacht niet dat dit de laatste halte van mijn loopbaan zal zijn. Ik zie mezelf nu vooral als een puzzelstukje dat past in het profiel waar Dalfsen naar op zoek was. Daar wil ik de komende tijd in investeren, zoals ik ook de afgelopen twee jaar in Bedum heb geïnvesteerd. Een termijn van zes jaar wil ik zeker volmaken. Daarna is het niet alleen aan mij, maar aan de raad en de inwoners om vast te stellen of ik nog wat kan toevoegen aan de lokale samenleving.”

Foto’s: gemeente Dalfsen/Marcel van Saltbommel